Ընթերցարան

ԱՆԽԵԼՔ ՄԱՐԴԸ

Բարև,ես գրում եմ Երևանից իմ անունը Սյուզան է,ես կարդացի  քո մասիմ բանաստեղխությունը ,ես մտածում էի որ քո փոխարեն ես   մի տեղ կնտրեի միայ թե այդ խրճիթը չե ես ասում էի որ ես գիտեմ թե ինչ պես է իմ տունը ու

ԹՌՉՈՒՆԻ ՄՏԱԾՄՈՒՆՔԸ Հովհաննես Թումանյան Ես ապրում էի մի փոքրիկ տան մեջԱռատ ու անփույթ,Աշխարհքն ինձ համար կլոր էր անվերջ,Կեղևը` կապույտ։Նրանից հետո աչքս բաց արիՄի փոքրիկ բնում,Տեսա՝ աշխարհքը հարդից է շինած,

Եղևնին  Համո Սահյան  Անտառից եկած կանաչ եղևնին,  Հիշում է կանաչ իր ընկերներին,  Արահետներն է հիշում ձյունի տակ, 

. Կար մի աղջիկ: Ամբողջ օրը նա սրինգ էր նվագում: Երբեմն այնքան արտասովոր էր լինում նրա նվագը, որ անցորդները կանգնում ու լսում էին:Աղջիկը նվագում էր երկնքի մաքրության, օվկիանոսի խորության, անտառի թարմության, մարդկանց և նրանց ցանկությունների, նրանց զգացմունքների ուժգնության և անկայունության

Արծիվն ասաց՝ թող երգի՛:

Կաքավ Մշակումը՝ Արուսյակ Սահակյանի

Խուլի այծերը Աթաբեկ Խնկոյան Մի խուլ մարդ երեք այծ ուներ: Մեկի պոզը կոտրած էր: Ինչպես է լինում, մի

-Մի անգամ Առյուծ արքան Մռնչում էր կողի ցավից. Գազանները ամեն կողմ․ից Եկան հիվանդ արքային տե