Week have 7 day
Monday I go to the school and sing songs.
Օn tuesday I go to school and study English․
Wednesday in the school I drive a bike.
Օn thursday I study Russian.
Friday in the evening I watch films.
Satorday I do my lessons and play games whit my sisters.
Sunday I go to my grandmothers house․
Բարև ձեզ, այսօր ես կպատմեմ, թե ինչ հավես է եղել ճամփորդության ժամանակ։Երեկ մենք գնացել էինք Արագածոտնի մարզ, Հարթավան, Ուշի, Աստվածընկալի վանք, Եղիպատրուշի եկեղեցի, Ուշիի Սուրբ Սարգիս եկեղեցի։ Մենք հասանք եկեղեցի և երգեցինք մի քանի հոգևոր երգեր։ Գնացինք նախաճաշելու, հետո տղաները խաղացին ֆուտբոլ, ապա մենք միասին խաղացինք գործնագործ, վոլեյբոլ։ Այնուհետև մենք շարունակեցինք ճամփորդությունը և հասանք Ուշի։
Այնտեղ մենք տեսանք և մտանք մի քանդվաց եկեղեցի , մենք տեսան հին պահպանված նկարներ, քանդակներ։Ճանապարհին մենք կանգնեցիք մի ծաղկաշատ դաշտ և հավաքեցինք գույնզգույն ծաղիկներ։
Բարեբախտաբար, ես հիշեցի, որ Թուրքիայում մի այնպիսի բույս կա, որը
շատ արագ է աճում եւ, երբեմն, մինչև երկինք հասնում։
Դա բակլան է։ Մի րոպե անգամ չկորցնելով, մի այդպիսի բակլա տնկեցի, եւ
բակլան իսկույն սկսեց աճել։
Աճեց, աճեց ու շուտով հասավ լուսնին։
— Ուռա՜,– գոչեցի ես եւ սկսեցի ցողունով վեր բարձրանալ։ Մի ժամից հետո
լուսնին հասա։
Կացինս գտնելու համար երկար ժամանակ կորցրի։ Լուսինն էլ է արծաթից,
կացինն էլ. արծաթը որ արծաթի վրա դնես, չի երեւա։ Վերջիվերջո կացինս գտա մի
կույտ փտած դարմանի մեջ։
Ուրախ-ուրախ գոտուս մեջ խրեցի եւ ուզում էի ցած իջնել։
Բայց չհաջողվեց, արեգակը չորացրել էր բակլայի ցողունը, որը կտոր-կտոր
եղավ ու թափվեց։ Վշտից լացս հազիվ պահեցի։
Ի՞նչ անել։ Ի՞նչ անել։ Մի՞թե ես էլ երկիր չեմ վերադառնա։ Մի՞թե ամբողջ
կյանքս պիտի անցկացնեմ այս սառած լուսնի վրա։
Օ՜, ո՛չ, ո՛չ մի դեպքում։
Վազեցի իսկույն դեպի դարմանի կույտը եւ սկսեցի նրանից պարան հյուսել։
Պարանը կարճ դուրս եկավ, բայց ոչինչ։ Սկսեցի պարանով ցած իջնել։ Ձախ
ձեռքով իջնում էի, իսկ աջով կացինն էի բռնել։
Շուտով պարանը պրծավ, եւ ես օդում կախված մնացի՝ երկնքի եւ երկրի
միջեւ։ Սարսափելի էր, բայց գլուխս չկորցրի։
83Երկար չմտածելով, ամուր բռնեցի պարանի ներքեւի ծայրը, կացնով տվի
վերեւի ծայրը կտրեցի եւ կապեցի ներքեւի ծայրին։ Այս բանն ինձ գետնին իջնելու
հնարավորություն տվեց։
Բայց եւ այնպես երկիրը հեռու էր, եւ շատ անգամ պետք եղավ պարանի
վերեւի ծայրը կտրել եւ ներքեւի ծայրին կապել։ Վերջապես այնքան իջա, որ
քաղաքի տներն ու պալատները երեւացին։ Մինչեւ գետնին հասնելը երեք կամ չորս
մղոն էր մնում։
Եվ հանկարծ… Օ՜ սարսափ… պարանը կտրվեց։
Ես գետնին ընկա այնպիսի ուժով, որ կես մղոն խորությամբ փոս գոյացրի։
Ուշքի գալով, երկար մտածեցի, թե այդ փոսից ինչպես դուրս գամ։ Ամբողջ
օրը ոչ կերա, ոչ խմեցի, մտածում էի ու մտածում։ Եվ հանկարծ ելքը գտա.
եղունգներովս աստիճաններ փորեցի եւ այդ սանդուղքով գետնի երես դուրս եկա։
Օ՜, Մյունխհաուզենը երբեք չի կորչի։
Հարցեր եւ առաջադրանքներ
Ելք – վերելք
Աստիճան – ելարան
Սարսափ – ահ վախ
Եղունգ – ճանկ
Կույտ – կուտակ
Երկինք, սանդուղք, ելկ, երիր, քաղաք, ներքեւ, արեգակ, Թուրքիա, բակլա,
սկսել
բառեր:
Առարկա (ի՞նչ)Թուրքիա բույս արագ
Գործողություն (ի՞նչ անել) րկորցնել գոչել բարձրանալ
Մի բակլա տնկեցի բակլան իսկույն սկսեց աճել։ Աճեց ու շուտով հասավ լուսնին
ես սկսեցի ցողունով վեր բարձրանալ։ Մի ժամից հետո լուսնին հասա։
Օրինակ՝ բակլա-բակլաներ
Ցողուն – Ցուղուններ
Երկինք –երկինքներ
Փոս – Փոսեր
Բույս – Բույսեր
Կացին – Կացիններ
Ժամ – ժամեր
Ուշքի գալով, երկար մտածեցի, թե այդ փոսից ինչպես դուրս գամ։ Ամբողջ օրը ոչ
կերա, ոչ խմեցի, մտածում էի ու մտածում։ Եվ հանկարծ ելքը գտա ես իմ մոտ ելի բակլա ունեմ աճացրեցի և բարձրացա մինջև չտեսնեմ որ ոտքս հասնում է հատակին ես բարձրացա և նորից իջա դեպի հատակ և դուրս եկա այդ փոսից և ես հասա տուն ու սկսեցի մտածել թե ի՞նչ քան էն շարունակվելու Մյուխհաուզենի,իմ արկածները։
https://www.youtube.com/shorts/8_A8nsphE98
Քարտային աշխատանք1
Մաթեմատիկական խաչբառ 1
| 1
4 |
2
2 |
5 1 |
| 4 | 1 | 4 |
| 9
|
|
6
|
3
2 |
5 |
| 5 | 4 | |
| 6 |
|
| 8
6 |
|
|
| 10
3 |
11
2 |
|
| 13
8 |
1 |
| 7
4
|
||
| 9
3 |
0 |
|
| 12
1 |
5 |
|
| Հորիզոնական | ուղղահայց |
| 1) 7 · 6 =
3) 5 · 5 = 4) 2 · 7 = 6) 9 · 6 = 9) 6 · 5 = 10) 8 · 4 = 12) 5 · 3 = 13) 9 · 9 = |
2) 7 · 3 =
3) 6 · 4 = 5) 7 · 7 = 6) 8 · 7 = 7) 8 · 5 = 8) 9 · 7 = 9) 7 · 5 = 11) 4 · 7 = |
Մաթեմատիկական խաչբառ 2
| Հորիզոնական | ուղղահայց |
| 1) 88 — 71 =
3) 53-50 = 5) 97-13 = 7) 81- 65 = 9) 75 — 18 = 11) 60 — 24 = 13) 71 — 29 = 15) 37-18 = |
2) 87 — 15 =
4) 69 — 31 = 6) 84 — 43 = 8) 92 — 27 = 10) 90 — 17 = 12) 79 — 15 = 14) 37 — 16 =
|
There are four seasons in a year. They are winter, spring summer and autumn.
The winter months are December, January and February. It is usually cold in winter. It often snows in winter. We can play snowballs and make a snowman. In winter days are short and nights are long.
The spring months are March, April and May. It isn’t cold in spring. It is warm and nice. Snow melts and birds begin to sing. Nature wakes up in spring. You can see small green leaves in trees and the first flower of spring, the snowdrop.
The summer months are June, July and August. It is very hot in summer. We can eat ice-cream. We can go outside and play different outdoor games. We can swim too. Days are long and nights are short in summer.
The autumn months are September, October and November. It is warm in September and October. But sometimes it is cold in November. Autumn has got a lot of colours. Leaves are yellow, brown, and red in autumn. It often rains in autumn.
All the seasons are beautiful
ժուկով ժամանակովա շունն ու կատուն դիվանբաշու շնորհիվ բաիրշում են և որովում,գնալ զբոսնելու մի հրաշալի շոկոլադե ճանապարհով, չնայաց այն որ այդ ժամանակ ցուրտ ձմեռ էր։ Նրանք հագան իրենց գդակները որը կարել էր կատուն շան բերած նոր մորթիով և հանկարծ շունն ասաց․
-Բա որ մենք այս ճանապարհի մեջ կորենք․
— Չենք կորի մի մտածի ես ճանապարհը գիտեմ,-ասաց կատուն նրանք գնացին գնացին և կատուն հասկացավ,որ նրանք կորել են նա ոչ մի բան չէր ուզում ասել շանը որովհետև նա մտածում էր որ շունն իր վրա կծիծաղա նա գնում էր ուղիղ ու ուղիղ բայց հանկարծ մի ճանապարհ եկավ նրանց դիմաց, կար երկու ճանապարհ մեկը դեպի շան տուն իսկ մյուսը դեպի կատվի տուն։Կատուն կանգնեց և մտածում էր թե, որ տեղ գնա և շունը ասաց․
-հեն ուր ենք գնում․
-լավ համուզեցիր ես կասեմ իրականությունը․
— ինչ իրականություն ես մտածում էի որ դու ամեն ինչ ճշմարտ ես ասում ․
-այո ճիշտ ես ասում բայց ես մի բան քեզ խաբել եմ․
-դե արագացրու ես արդեն ժամանակ չունեմ․
— դա շատ վատ է որ դու ժամանակ չունես որովհետև ես իրականում մոլորվել եմ,- խոստովանեց կատուն, նրանք որոշեցին այն ճանապարհը որով նրանք շարունակում են քայլել հիշել և մեկը մի տեղ գնա իսկ մյուսը մյուս, հենց այդ պես էլ արեցին ու իսկապես ճիշտ ճանապարհ ընտրեցին հասնելուց հետո կատուն զանգեց շնին, որ համուզվի որ շունը հասել է տուն շունը հաստատեց որ հասել է տուն և այդ պես նրանք էլ ոչ ոքին չեն խաբում։
Жили-были пёс Барбоска и кот Васька. Жили они у дедушки. Дедушка ходил на работу, Барбоска сторожил дом, а Васька ловил мышей.
Однажды дедушка ушёл на работу, кошка убежала куда-то погулять, а Барбоска остался дома. Ему было скучно, вот он и смотрел по сторонам.
«Дедушке нашему хорошо! — думал Барбоска. — Ушёл он на работу, и работает. Ваське тоже неплохо: он убежал из дома и гуляет по крышам. А мне вот приходится дома сидеть, сторожить квартиру».
В это время по улице бежал Барбоскин приятель Бобик. Барбоска увидел приятеля и обрадовался.
— Бобик, куда бежишь?
— Никуда. А ты почему дома сидишь?
— Дедушка велел дом сторожить. Ты лучше к нам в гости иди.
Бобик залез в окно и стал осматривать квартиру.
— Тебе хорошо, — сказал он Барбоске. — Ты в доме живёшь, а я вот живу в будке. Да, у вас квартира хорошая. Ходи где хочешь.
Барбос включил телевизор. Послышалась музыка. Собаки обрадовались и стали прыгать по комнате. Плясали, плясали, из сил выбились.
– Мне даже есть захотелось, – говорит Бобик.
– Садись за стол, сейчас я тебя угощать буду, – предложил Барбос.
Бобик уселся за стол.
Барбоска открыл холодильник, видит – там кастрюля с компотом стоит, а на верхней полке – большой пирог. Он взял кастрюлю с компотом, поставил на пол, а сам полез за пирогом. Взял его, стал вниз спускаться и задел лапой крышку от кастрюли.
Поскользнувшись, он шлепнулся прямо в кастрюлю, и весь компот оказался у него на спине.
– Бобик, иди скорей компот пить! – закричал Барбос.
Бобик прибежал:
– Где компот?
– Да вот у меня на спине. Облизывай. Бобик давай ему спину облизывать.
– Ох и вкусный компот! – говорит.
– Я живу хорошо, – говорит Барбос. – Что хочу, то и делаю.
– А тебе позволяет дедушка? – спрашивает Бобик.
– Что мне дедушка! Подумаешь! Вот и кровать моя.
– А где же дедушка спит?
– Дедушка там, в углу, на коврике.
– А можно мне на кровати поваляться? – спросил Бобик. – Я ни разу в жизни еще на кровати не спал.
– Ну пойдем, поваляемся, – согласился Барбос. Они улеглись на кровать.
Бобик увидел плетку, которая висела на стене, и спрашивает:
— А для чего у вас здесь плётка?
— Плётка? Это для дедушки. Если не слушается, я его плёткой бью, – ответил Барбос.
Лежали они на кровати, лежали и заснули. Не услышали даже, как дедушка с работы пришел.
Он увидел на своей кровати двух псов, взял со стены плётку и замахнулся на них.
Бобик с перепугу выпрыгнул в окно и побежал в свою будку, а Барбос забился под кровать, так что его даже половой щеткой нельзя было вытащить. До вечера там просидел.
Дополнительное задание: текст пересказать своими словами.