Ընթերցարան

ԽՈԶՆ ՈՒ ԱԳՌԱՎԸ Մի դարավոր կաղնու տակ Խոզը ագահ ու անհագ, Այնքան կաղին զխտվեց, Որ ցած ընկավ ու փռվեց:                                           

  Աթաբեկ Խնկոյան Բախտի բերմամբ,’ Թե պատահմամբ, Մի մեծ ագռավ Մի գունդ պանիր

        Սով էր, սով էր մկստան, Կատվի ձեռքից լկստան Գզիրն ընկավ դռնեդո´ւռ Էլ չթողեց տուն-կտուր

Երբ Արևը մայր է մտնում, երկինքը մթնում է, և այնտեղ հայտնվում են աստղերը: Դրանք անթիվ-անհամար են: Այնքան շատ, որ ինչքան էլ ուզենանք, չենք կարողանա հաշվել: Դա միայն գիտնականները կարող են անել: Բայց գիտե՞ ք, որ իրականում աստղերն էլ Արևի նման