ԳԱՐՆԱՆ ԱՌԱՎՈՏ
Հովհաննես Թումանյան
Բարի լուսի զանգեր զարկին
Զընգզընգալեն անո՜ւշ, անո՜ւշ.
Լուսը բացվեց մեր աշխարհքին
Ճըղճըղալեն անո՜ւշ, անո՜ւշ։
Հովտում առուն խոխոջում է
Գըլգըլալեն անո՜ւշ, անո՜ւշ.
Քամին բարակ շընկշընկում է
Զըլզըլալեն անո՜ւշ, անո՜ւշ։
Կռունկն եկավ երամ կապած
Կըռկըռալեն անո՜ւշ, անո՜ւշ,
Կաքավ քարին տաղ է կարդում,
Կըղկըղալեն անո՜ւշ, անո՜ւշ։
Հարսն ու աղջիկ հանդերն ելան
Շորորալեն անո՜ւշ, անո՜ւշ.
Ծաղկանց բուրմունքն անմահական
Սըլսըլալեն անո՜ւշ, անո՜ւշ։
Հարցեր և առաջադրանքներ
- Կարդա՛ բանաստեղծությունը և պատասխանի՛ր «ի՞նչը, ի՞նչ էր անում»
հարցին:
զանգերը զանկին,լույսը բացվեց,առուն խոխոջում էր,քամին շընկնկնջում էր,կռունկ եկավ, կաքավ կարդում էր, հասն ու աղջիկ ելան,
- Այս բառերն ինչպիսի՞ն կարող են լինել, գրի՛ր:
Առավոտ, զանգ, քամի, առու, ծաղիկ, կռունկ, աղջիկ, հարս
լուսավոր առավոտ
բարձր զանգ
ուժեղ քամի
երկար առու
գունավոր ծաղիկ
բարի կռունկ
գեղեցիկ աղջիկ
լավ հարս
- Լրացրո՛ւ աղյուսակը իմաստով իրար մոտ բառերով:
Առավոտ-լուսաբաց
լույս-շողք
քամի-զեփյուռ
հանդ-դաշտ,արտ
անուշ-դուրեկան
տաղ-երգ,խաղ
կարդալ-ընթերցել
- Իմաստով հակառակ բառերը գտի՛ր և զույգեր կազմի՛ր:
բարի -չար
բարակ-հաստ
աղջիկ-տղա
կոպիտ-անուշ
Լույս-մութ
Տհաճ հոտ-անուշ բուրմանք
հաստ-բարակ
չար-բարի
անուշ-տհաճ
գիշեր-առավոտ
մութ-լույս
առավոտ-գիշեր
տղա-աղջիկ