Մենք կարդացել ենք մի ստեղծագործություն՝ անունը քեռի Ֆեոդորը, շունը ու կատուն ։ Մենք արդեն հասել ենք իններորդ գլխին, ես նկարել եմ այն մասը, երբ տղան, շունն ու կատուն գնում էին տուն։ Այդ հեքիիաթը մի տղայի մասին էր՝ անունը քեռի Ֆեոդոր, նրա անունը դրել եին քեռի,որովհերև նա շատ լուրջ էր և ինքնուրույն։ Մի անգամ նա բուտերբրոտ էր ուտում և տեսավ մի կատու։ Կատուն ասաց․
— Քեռի՛ Ֆեոդոր, դու սխալ ես ուտում, երշիկը պետք է հացի տակ դնես, այդպես ավելի համեղ կլիներ։ Քեռի Ֆյոդորը փորձեց և իսկսպես ավելի համեղ էր։ Նա հարցրեց կատվին․
— Դու ի՞նչ գիտես իմ անունը։
-Ես ձեր տանեցիներից բոլորին էլ գիտեմ, ես ապրում եմ ձեղնահարկում, հիմա այնտեղ վերանորոգում են և ես մտածում եմ, որ դռները կփակեն և ես ապրելու տեղ չեմ ունենա։ Եվ այդպես նրանք ընկերացան։ Մայրը չթողեց նա կատու պահի, և նրանք գնացին գյուղ, այնտեղ ընկերացան շան՝ Շարիկի հետ և նրանք գտան տուն , գտան գանձ և գնեցին տրակտոր և կով։ Ինձ շատ դուր եկավ այդ հեքիաթը , որովհետև այնտեղ կովը գժվեց և երգում եր։
Մու-մու-մու-մու-մու-մու-մու-մու-մո՜ւ։
Մու-մու-մու-մու-մու-մու-մու-մու-մո՜ւ։
Այդ մասը ավելի շատ դուր եկավ։